วิธีการสกัดสารออกฤทธิ์จากพืช?

ระบบสารประกอบที่มีอยู่ในพืชมีความซับซ้อนอย่างยิ่ง และจำนวนประเภทของมันมักจะเกินขอบเขตการรับรู้ทั่วไป เนื้อหาของสารประกอบที่แตกต่างกันไม่เพียงแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ แต่ความแตกต่างโดยรวมระหว่างกลุ่มสารประกอบพืชต่างๆ ก็ชัดเจนเช่นกัน

จากมุมมองของการจำแนกประเภทโดยรวม สารประกอบจากพืชมักจะแบ่งได้เป็น 2 ประเภท ประเภทแรกคือสารหลัก เช่น โปรตีน กรดอะมิโน เป็นต้น ซึ่งอยู่ในประเภทนี้ เป็นสารหลักสำหรับพืชในการดำรงชีวิตขั้นพื้นฐาน อย่างที่สองคือสารทุติยภูมิ เช่น อัลคาลอยด์ ฟลาโวนอยด์ เทอร์พีนอยด์ เป็นต้น ซึ่งถูกเปลี่ยนจากสารหลักบางชนิดผ่านกระบวนการเมแทบอลิซึมที่ซับซ้อนในพืช ในปัจจุบัน บทบาทเฉพาะของพวกเขาในกิจกรรมทางสรีรวิทยาของพืชยังไม่ได้รับการสำรวจอย่างครบถ้วน

การสกัด: รูปแบบของการเชื่อมโยงนี้ถูกกำหนดโดยคุณสมบัติทางกายภาพและเคมีของสารประกอบเป้าหมายเป็นหลัก (ครอบคลุมตัวบ่งชี้สำคัญ เช่น ความเป็นกรด ความคงตัวทางความร้อน และการละลาย) และวัตถุประสงค์หลักคือเพื่อเพิ่มและทำให้การสกัดสารประกอบเป้าหมายสูงสุดและเสถียร วิธีการสกัดทั่วไป ได้แก่ ยาต้มน้ำ กรดไหลย้อนความร้อนของตัวทำละลายอินทรีย์ การสกัดด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง ฯลฯ สำหรับสารประกอบที่ไม่เสถียรทางความร้อน ควรเลือกวิธีการสกัดที่อุณหภูมิต่ำ เช่น การแช่เย็น การสกัดแบบวิกฤตที่อุณหภูมิต่ำเป็นพิเศษ ฯลฯ การเลือกตัวทำละลายในการสกัดจำเป็นต้องรวมขั้ว ความเป็นกรด และความเป็นด่างของสารประกอบเข้าด้วยกัน ยกตัวอย่างอัลคาลอยด์เนื่องจากเป็นด่าง โดยส่วนใหญ่แล้วจะใช้การสกัดด้วยกรด ซึ่งจะทำให้อัลคาลอยด์เกิดเป็นเกลือที่ละลายได้ง่ายในน้ำก่อน ทำการสกัดให้เสร็จสิ้น จากนั้นคืนค่าโครงสร้างเดิมด้วยการบำบัดด้วยด่าง คุณยังสามารถใช้สารละลายอัลคาไลน์เพื่อกำจัดอัลคาลอยด์ออกก่อน จากนั้นเลือกตัวทำละลายที่มีขั้วที่เหมาะสมสำหรับการสกัด จากนั้นดูที่โพลีแซ็กคาไรด์ ส่วนผสมเหล่านี้ส่วนใหญ่ละลายในน้ำได้ง่าย ละลายในแอลกอฮอล์ได้ยาก โดยทั่วไปโดยการสกัดน้ำและการตกตะกอนของแอลกอฮอล์เพื่อทำการสกัดและการทำให้บริสุทธิ์เบื้องต้นให้เสร็จสิ้น เมื่อพิจารณาถึงสารประกอบจากพืชที่หลากหลาย สารประกอบเหล่านี้ไม่ได้ระบุไว้ที่นี่

การทำให้บริสุทธิ์: แนวคิดหลักของมันคล้ายกับการสกัด แต่ต้องการความแม่นยำในการแยกสูงกว่า โดยทั่วไปการดำเนินการสกัดจะดำเนินการตามความแตกต่างของขั้วของสารประกอบ และสารสกัดจะถูกแบ่งออกเป็นเบื้องต้นเป็นส่วนประกอบที่มีขั้วที่แตกต่างกัน จากนั้นโครมาโตกราฟีคอลัมน์ซิลิกาเจล โครมาโตกราฟีคอลัมน์เจล การดูดซับเรซินที่มีรูพรุนขนาดใหญ่ การสกัดกระแสทวนความเร็วสูง และวิธีการอื่น ๆ จะถูกนำมาใช้สำหรับการแยกอย่างละเอียด หลักการแยกของเทคโนโลยีเหล่านี้สอดคล้องกับความแตกต่างของขั้ว ขนาดน้ำหนักโมเลกุล ความแตกต่างของสัมพรรคภาพกับเรซิน ความแตกต่างของสัมประสิทธิ์การกระจายในตัวทำละลายต่างๆ ฯลฯ ของสารประกอบ สำหรับสารประกอบบางชนิดที่มีความต้องการความบริสุทธิ์ต่ำหรือคุณสมบัติพิเศษ บางครั้งเป้าหมายการทำให้บริสุทธิ์สามารถทำได้โดยการดำเนินการตกผลึกซ้ำเท่านั้น โดยรวมแล้ว กระบวนการทำให้บริสุทธิ์ใช้เวลานานและต้องได้รับการดูแลและความอดทนเพียงพอจากผู้ปฏิบัติงาน

การระบุ: ในขั้นตอนของการระบุโครงสร้างสารประกอบ เทคนิคหลักต่างๆ เช่น สเปกโตรสโคปีไฮโดรเจนเรโซแนนซ์แม่เหล็กนิวเคลียร์ คาร์บอนสเปกโทรสโกปี และการเลี้ยวเบนของรังสีเอกซ์ มักใช้เพื่อชี้แจงการกำหนดค่าที่แม่นยำของสารประกอบ ในเวลาเดียวกัน มีการเสริมสเปกโทรสโกปีอัลตราไวโอเลตและสเปกโตรสโกปีอินฟราเรดเพื่อเป็นหลักฐานเสริมในการระบุโครงสร้างของสารประกอบ